Use o assento para flutuação
Blijf op de hoogte en volg Iris
30 Augustus 2012 | Brazilië, Boa Vista
Oi!
We hebben het gered. We zijn in Boa Vista! Maar wat duurde het wachten op het vliegveld verschrikkelijk lang. We hadden gehoopt wifi te hebben, maar dat viel dus een beetje tegen. Dat kregen we pas na de check-in en aangezien die pas rond half 9 was, lag iedereen bij jullie natuurlijk al lekker te slapen, dus moesten we ons alsnog vervelen. Uiteindelijk zijn we met veel kaarten, lezen en mensjes kijken de dag enigszins doorgekomen. Heb me er trouwens wederom over verbaasd hoe vrouwen het voor elkaar krijgen om op de ACHTERKANT van de wcbril te plassen. Wie het weet mag het zeggen.
Heb trouwens m'n eerste naïeve actie al gehad. We zaten naast een standje met Havaianas (die slippers weetjewel) en op een gegeven moment loopt er een gast langs ons die daar vandaan kwam en die gaf ons een sleutelhanger. Dus ik dacht heel onschuldig: die heeft ie vast daar gekregen bij een paar slippers en die wil ie niet hebben, dus hij geeft ze aan die twee leuke blonde meisjes. Dus ik dat ding aan mn tas gehangen. Komt ie vijf minuten later terug. Voor centjes natuurlijk. Bleek er achterop te staan dat die dingen 3 reais te kosten. Probeerden ons nog van de domme te houden, maar dat deed hij duidelijk ook. Uiteindelijk maar betaald. Ach, als het daarbij blijft dan komen we goed weg zou ik zeggen :p.
Om 23.05 vlogen we dus eindelijk richting Boa Vista met een tussenstop in Manaus. Op de eerste vlucht had ik een fantastische nachtmerrie over crashende vliegtuigen en vervolgens kwamen we in een enorme turbulentie terecht, dus dat was niet echt fijn. De boodschap op de stoel voor ons was ook niet echt geruststellend: Use seat bottom for flotation. What? No lifej acket? We zullen maar denken dat het is omdat we boven de amazone vliegen en dus niet in de oceaan terecht kunnen komen. In Manaus kwamen we erachter dat onze contactpersoon ook al in het vliegtuig zat. Die was even naar een congres in Rio geweest. Ze doen alsof t niks is. Was in ieder geval fijn om te weten dat we zeker opgehaald zouden worden ;).
Papa Iasmin kwam ons halen en rond 5 uur 's ochtends waren we thuis. Het huis staat aan de rand van de stad, buiten het centrum. Ik heb mijn eigen kamer met badkamer met een tweepersoonsbed en airconditioning, dus ik kom de komende maand wel door ;). Tot nu toe heeft Evi ook nog hier geslapen, maar die gaat morgen naar haar eigen huis toe. O, ik vergeet bijna het uitzicht op de rivier :p.
Het is hier trouwens nog een uur vroeger dan aan de oostkust van Brazilië, dus het tijdsverschil is inmiddels opgelopen tot 6 uur. Iasmin had ons al gewaarschuwd dat ze van uitslapen hield en dat ze dat veel deed de laatste tijd, want de professoren zijn al 3!!!! maanden aan het staken. Dat is in Nederland echt ondenkbaar. Evi en ik waren rond een uur of 9 wakker, maar hebben lekker op ons gemakje gedaan. Rond 12 uur hebben we ontbeten/geluncht met rijst, bonen (ze waren oprecht lekker!), groente, vlees en aardappels. Ze eten hier 's middags warm en 's ochtends en 's avonds brood of cornflakes. Haar vader maakt echt heeeeerlijke fruitsappen bomvol vitamientjes! :D
Gister hebben we een rondje Boa Vista gedaan. Alle ziekenhuizen en belangrijke gebouwen van buiten gezien, want we waren niet netjes genoeg gekleed om naar binnen te gaan. Op een gegeven moment reden we door het centrum en gaf de thermometer 47! graden aan! Beetje warm. Evi en ik scheten hem dus wel even toen we uit de auto moesten stappen, maar ik vond het echt ontzettend meevallen. Aan de rivier waaide het, dus daar was het 'maar' een graad of 42. Het is hier echt supermooi, vooral aan de rivier. Het water staat nu heel hoog, maar in de zomer zakt het en dan vormt zich midden in de rivier een strandje waar de jeugd naartoe vaart om kampvuurtjes te bouwen en feestjes te vieren. Vrees dat we dat niet meer mee gaan maken, maar dat klinkt supergezellig!
Naast het sightseeen hebben we ook al een deel van de familie ontmoet. Allemaal ontzettend lieve mensen. Vooral haar 3 jarige nichtje is hilarisch. We werden meteen aan de spelletjes gezet en ze was boos geworden op Iasmin omdat ze geen Engels kon en wij wel, dus nu wil ze het ook leren. Dat lijkt me verstandiger dan dat wij Portugees leren, want ik vrees dat dat een stukje lastiger wordt :p.
De moeder van Iasmin spreekt geen woord engels, maar met handen en voeten komen we een heel eind. Ik versta haar over t algemeen wel, maar ben te stom (geen vocabulair of grammaticale kennis) om iets terug te zeggen. Heel frustrerend. Dat wordt hopelijk nog wel beter.
Evi en ik hadden gehoopt dat we vandaag al in het ziekenhuis zouden kunnen beginnen, maar dat is helaas niet doorgegaan. Evi kan maandag pas beginnen en ik zou eigenlijk morgen kunnen starten, maar er is een fout gemaakt, dus dat wordt waarschijnlijk vrijdag. Er is inmiddels wel geregeld dat we een paar nachtjes mee mogen lopen op de trauma afdeling en aangezien Evi pas maandag kan beginnen, is die vannacht al op pad. Zo'n nachtdienst is van 19u tot 7u, dus best pittig! Ik mag zaterdag mee en ze zeggen dat die nacht het heftigst is. Ik ben benieuwd!
De normale diensten die we de komende weken gaan draaien zijn van maandag t/m vrijdag van 8-12 en van 14-18. Aangezien er niet elke dag operaties zullen zijn gepland zal ik ook vaak op de intensive care mogen kijken. Hopelijk kan ik ook nog een keer naar gynaecologie, want dat lijkt me ook ontzettend gaaf. Volgens mij is alles hier redelijk eenvoudig te regelen. Al kan er op het laatste moment dus nog van alles veranderen.
In plaats van naar het ziekenhuis te gaan, zijn we vandaag dus maar gaan zwemmen bij een vriendin van Iasmin. Ook niet verkeerd moet ik zeggen met dit weer.
Pam: de mango's groeien hier aan de bomen! Over een of twee weken zijn ze rijp en mag ik ze plukken! :D.
Geen idee wat we morgen gaan doen, maar Evi zal wel kapot zijn na een hele nacht van rondvliegende lichaamsdelen en gutsend bloed, dus ik denk dat het weer een rustig dagje wordt. Moeten nog steeds wat dingetjes regelen, dus daar hebben we dan mooi de tijd voor. Hopelijk kan ik dan vrijdag in het ziekenhuis beginnen, want ik begin me zo langzamerhand al te vervelen. We zitten de hele ochtend maar een beetje niks te doen, omdat het te warm is om buiten echt actief te zijn. Daarnaast doen ze hier alles met de auto en kun je niet echt lopend ergens komen. De wegen zijn trouwens absurd slecht onderhouden. Gaten van een meter bij een meter bij een meter zijn niks. Op sommige plekken is ie ineens overstroomt, maar blijkbaar is dat normaal. En iedereen rijdt hier als een gek. Niemand trekt zich iets aan van de lijntjes op de weg en vooral de taxi chauffeurs worden echt gehaat, omdat die met niks of niemand rekening houden. Ik was dus maar niet van plan om zelf achter het stuur te gaan zitten ;).
Oeps, ik zie dat m'n verhaaltje een beetje lang is geworden, dus ik zal maar ophouden voordat jullie echt gaan afhaken. Als je dat al niet had gedaan. Ik ga lekker nog even een filmpje kijken en dan slapen. Voor iedereen die over een half uur zijn bed alweer uit moet: sterkte! :D
Beijos!
We hebben het gered. We zijn in Boa Vista! Maar wat duurde het wachten op het vliegveld verschrikkelijk lang. We hadden gehoopt wifi te hebben, maar dat viel dus een beetje tegen. Dat kregen we pas na de check-in en aangezien die pas rond half 9 was, lag iedereen bij jullie natuurlijk al lekker te slapen, dus moesten we ons alsnog vervelen. Uiteindelijk zijn we met veel kaarten, lezen en mensjes kijken de dag enigszins doorgekomen. Heb me er trouwens wederom over verbaasd hoe vrouwen het voor elkaar krijgen om op de ACHTERKANT van de wcbril te plassen. Wie het weet mag het zeggen.
Heb trouwens m'n eerste naïeve actie al gehad. We zaten naast een standje met Havaianas (die slippers weetjewel) en op een gegeven moment loopt er een gast langs ons die daar vandaan kwam en die gaf ons een sleutelhanger. Dus ik dacht heel onschuldig: die heeft ie vast daar gekregen bij een paar slippers en die wil ie niet hebben, dus hij geeft ze aan die twee leuke blonde meisjes. Dus ik dat ding aan mn tas gehangen. Komt ie vijf minuten later terug. Voor centjes natuurlijk. Bleek er achterop te staan dat die dingen 3 reais te kosten. Probeerden ons nog van de domme te houden, maar dat deed hij duidelijk ook. Uiteindelijk maar betaald. Ach, als het daarbij blijft dan komen we goed weg zou ik zeggen :p.
Om 23.05 vlogen we dus eindelijk richting Boa Vista met een tussenstop in Manaus. Op de eerste vlucht had ik een fantastische nachtmerrie over crashende vliegtuigen en vervolgens kwamen we in een enorme turbulentie terecht, dus dat was niet echt fijn. De boodschap op de stoel voor ons was ook niet echt geruststellend: Use seat bottom for flotation. What? No lifej acket? We zullen maar denken dat het is omdat we boven de amazone vliegen en dus niet in de oceaan terecht kunnen komen. In Manaus kwamen we erachter dat onze contactpersoon ook al in het vliegtuig zat. Die was even naar een congres in Rio geweest. Ze doen alsof t niks is. Was in ieder geval fijn om te weten dat we zeker opgehaald zouden worden ;).
Papa Iasmin kwam ons halen en rond 5 uur 's ochtends waren we thuis. Het huis staat aan de rand van de stad, buiten het centrum. Ik heb mijn eigen kamer met badkamer met een tweepersoonsbed en airconditioning, dus ik kom de komende maand wel door ;). Tot nu toe heeft Evi ook nog hier geslapen, maar die gaat morgen naar haar eigen huis toe. O, ik vergeet bijna het uitzicht op de rivier :p.
Het is hier trouwens nog een uur vroeger dan aan de oostkust van Brazilië, dus het tijdsverschil is inmiddels opgelopen tot 6 uur. Iasmin had ons al gewaarschuwd dat ze van uitslapen hield en dat ze dat veel deed de laatste tijd, want de professoren zijn al 3!!!! maanden aan het staken. Dat is in Nederland echt ondenkbaar. Evi en ik waren rond een uur of 9 wakker, maar hebben lekker op ons gemakje gedaan. Rond 12 uur hebben we ontbeten/geluncht met rijst, bonen (ze waren oprecht lekker!), groente, vlees en aardappels. Ze eten hier 's middags warm en 's ochtends en 's avonds brood of cornflakes. Haar vader maakt echt heeeeerlijke fruitsappen bomvol vitamientjes! :D
Gister hebben we een rondje Boa Vista gedaan. Alle ziekenhuizen en belangrijke gebouwen van buiten gezien, want we waren niet netjes genoeg gekleed om naar binnen te gaan. Op een gegeven moment reden we door het centrum en gaf de thermometer 47! graden aan! Beetje warm. Evi en ik scheten hem dus wel even toen we uit de auto moesten stappen, maar ik vond het echt ontzettend meevallen. Aan de rivier waaide het, dus daar was het 'maar' een graad of 42. Het is hier echt supermooi, vooral aan de rivier. Het water staat nu heel hoog, maar in de zomer zakt het en dan vormt zich midden in de rivier een strandje waar de jeugd naartoe vaart om kampvuurtjes te bouwen en feestjes te vieren. Vrees dat we dat niet meer mee gaan maken, maar dat klinkt supergezellig!
Naast het sightseeen hebben we ook al een deel van de familie ontmoet. Allemaal ontzettend lieve mensen. Vooral haar 3 jarige nichtje is hilarisch. We werden meteen aan de spelletjes gezet en ze was boos geworden op Iasmin omdat ze geen Engels kon en wij wel, dus nu wil ze het ook leren. Dat lijkt me verstandiger dan dat wij Portugees leren, want ik vrees dat dat een stukje lastiger wordt :p.
De moeder van Iasmin spreekt geen woord engels, maar met handen en voeten komen we een heel eind. Ik versta haar over t algemeen wel, maar ben te stom (geen vocabulair of grammaticale kennis) om iets terug te zeggen. Heel frustrerend. Dat wordt hopelijk nog wel beter.
Evi en ik hadden gehoopt dat we vandaag al in het ziekenhuis zouden kunnen beginnen, maar dat is helaas niet doorgegaan. Evi kan maandag pas beginnen en ik zou eigenlijk morgen kunnen starten, maar er is een fout gemaakt, dus dat wordt waarschijnlijk vrijdag. Er is inmiddels wel geregeld dat we een paar nachtjes mee mogen lopen op de trauma afdeling en aangezien Evi pas maandag kan beginnen, is die vannacht al op pad. Zo'n nachtdienst is van 19u tot 7u, dus best pittig! Ik mag zaterdag mee en ze zeggen dat die nacht het heftigst is. Ik ben benieuwd!
De normale diensten die we de komende weken gaan draaien zijn van maandag t/m vrijdag van 8-12 en van 14-18. Aangezien er niet elke dag operaties zullen zijn gepland zal ik ook vaak op de intensive care mogen kijken. Hopelijk kan ik ook nog een keer naar gynaecologie, want dat lijkt me ook ontzettend gaaf. Volgens mij is alles hier redelijk eenvoudig te regelen. Al kan er op het laatste moment dus nog van alles veranderen.
In plaats van naar het ziekenhuis te gaan, zijn we vandaag dus maar gaan zwemmen bij een vriendin van Iasmin. Ook niet verkeerd moet ik zeggen met dit weer.
Pam: de mango's groeien hier aan de bomen! Over een of twee weken zijn ze rijp en mag ik ze plukken! :D.
Geen idee wat we morgen gaan doen, maar Evi zal wel kapot zijn na een hele nacht van rondvliegende lichaamsdelen en gutsend bloed, dus ik denk dat het weer een rustig dagje wordt. Moeten nog steeds wat dingetjes regelen, dus daar hebben we dan mooi de tijd voor. Hopelijk kan ik dan vrijdag in het ziekenhuis beginnen, want ik begin me zo langzamerhand al te vervelen. We zitten de hele ochtend maar een beetje niks te doen, omdat het te warm is om buiten echt actief te zijn. Daarnaast doen ze hier alles met de auto en kun je niet echt lopend ergens komen. De wegen zijn trouwens absurd slecht onderhouden. Gaten van een meter bij een meter bij een meter zijn niks. Op sommige plekken is ie ineens overstroomt, maar blijkbaar is dat normaal. En iedereen rijdt hier als een gek. Niemand trekt zich iets aan van de lijntjes op de weg en vooral de taxi chauffeurs worden echt gehaat, omdat die met niks of niemand rekening houden. Ik was dus maar niet van plan om zelf achter het stuur te gaan zitten ;).
Oeps, ik zie dat m'n verhaaltje een beetje lang is geworden, dus ik zal maar ophouden voordat jullie echt gaan afhaken. Als je dat al niet had gedaan. Ik ga lekker nog even een filmpje kijken en dan slapen. Voor iedereen die over een half uur zijn bed alweer uit moet: sterkte! :D
Beijos!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
