Parto no dois!

Oi!

Allereerst: dankjewel voor alle lieve reacties. Super leuk om te lezen. Geloof me, dat is echt de enige reden waarom ik dit verhaaltje schrijf, want het is verschrikkelijk veel werk om te doen :p. Bij minder dan 15 reacties volgt er dus ook geen volgende ;). U bent gewaarschuwd.

We zouden vandaag eigenlijk naar Venezuela gaan, maar Iasmin voelde zich niet lekker, dus nu weten we nog niet wat het plan is. Mooi de tijd voor een update dus. Ik zal proberen om het dit keer niet al te lang te maken. Kunnen de dyslectici onder ons het ook binnen een half uur lezen :).

Donderdagavond zijn we dus naar de jiu-jiutsu gegaan en dat was ganz toll. Eindelijk weer bewegen, want je wordt hier echt loom van de hitte en mensen doen hier de hele dag eigenlijk vrij weinig. Ze hebben daar echter ook bokslessen en ik denk dat dat meer iets voor mij (en Evi) is. Zullen we dus komende week eens uitproberen.

Vrijdag hebben we lekker een vrij dagje genomen en zijn we 's middags naar onze 1e Braziliaanse BBQ gegaan. Ana Luiza maakt een goede caipirinha en rond 12.30 zaten we dan ook al lekker aangeschoten aan tafel. Het vlees is echt heerlijk, maar wat eten ze hier weinig groenten. Evi en ik zijn inmiddels over wat grenzen heen gestapt en vragen er gewoon expliciet om. Anders sterven we van binnen. De rijst en bonen komen ons ook af en toe de neus uit ;).

Om 18u natuurlijk even met het thuisfront geskypet, want daar was ik al jarig. Echt heel raar om dan niet thuis te zijn. Heb me ook niet echt jarig gevoeld dit jaar. Misschien maar goed ook, want 22 is oud! Papa, mama en Max hadden lief voor me gezongen en ze hadden zelfs ballonnen en slingers. Super schattig en ik kon dus ook maar net m'n traantjes binnen houden.

's Avonds zouden we eigenlijk naar een feestje gaan, maar we hadden helemaal geen zin, dus we hebben lekker guitar hero gedaan op de ps3.

Zaterdag was natuurlijk mijn echte verjaardag hier, dus ;s middags hadden we een hollands feestmaal bereidt. Wortelstamp met gehaktballen. Best goed gelukt vonden wij zelf, aangezien het voor ons allebei de eerste keer was. Denk dat ze het zelfs niet eens zo heel onprettig vonden, maarja er zaten natuurlijk geen bonen en rijst bij. Verder ben ik heel de dag om de tuin geleid. Zullen we even boven een spelletje doen (zodat Iasmin een cake kan bakken) en kies jij in de winkel maar de smaak van de taart ook al issie morgen voor opa. Ik had niks in de gaten natuurlijk. Ben veel te goed gelovig. Had dus ook geen idee wat de bedoeling was zatedagavond, maar toen we beneden kwamen hing de kamer vol ballonnen en stonden er allemaal lekkere hapjes en de taart op tafel. Toen iedereen er was hebben ze zelfs voor me gezongen en mocht ik een kaarsje uitblazen. Was natuurlijk te snel voor de foto, dus dat moest twee keer. Lastig. Gezellig gekletst en gepokerd en daarna naar een club geweest, maar de DJ was niet zo'n succes. Bummer, maar wel lekker enigszins op tijd in bed.

Zondag zijn we naar de eerste familieverjaardag geweest. Absurd veel mensen. De helft kent elkaar niet eens. En nog veel meer eten. Zelfs groente en lasagna, dus Evi en ik konden ons geluk niet op :p.

Na de verjaardag heeft een nicht van Iasmin ons mee de rivier op genomen en hebben we lekker even op het strandje gezeten. We waren in eerste instantie een beetje bang om het water in te gaan, want er schijnen hier anaconda's te zitten ter grootte van dubbeldekker bussen die voor de lol kindjes eten. Ze hadden zelfs een opblaasband die ze achter de boot konden hangen en waaghalzerig als ik ben wilde ik dat natuurlijk wel even uitproberen. Oei, dat ging hard. Zo vet! Op t einde probeerde ie me natuurlijk in t water te krijgen, maar dat was m niet gelukt. Muhaha. No way, josé. Stik maar met je anaconda's. Ik wil mijn voetjes kunnen zien en houden!

Oeps, volgens mij ben ik niet zo goed in het schrijven van korte verhaaltjes.

Maandag ging de tweede week in het ziekenhuis in en ik ben eigenlijk elke dag van 8-19 op de maternity ward geweest. Ben inmiddels vrijwel volleerd babyvanger en mijn hart maakt elke keer een sprongetje als we in de doktersruimte zitten te wachten en een verpleegster de deur open gooit en parto no dois (of een willekeurig ander nummer) roept! Yes, Baby op komst!

Heb inmiddels al leren aspireren *vocht uit mond en neus zuigen met een slangetje) en een peruviaanse dokter heeft inmiddels mijn telefoonnummer. Hij wil me namelijk kunnen bereiken als er een baby'tje dood geboren wordt, zodat ik kan leren intuberen (een beademingsbuis inbrengen in de luchtpijp). Een beetje creepy en cru is het wel. Maar hij heeft ons ook uitgenodigt voor een typisch peruaans diner bij hem thuis, dus hij is best aardig.

Geloof dat we volgende week elke avond bij een andere arts thuis eten. Iedereen vindt ons leuk en wil voor ons koken ;).

Maandagavond zijn we nog even met dr. Ricardo naar de ICU in het children's hospital geweest. Rondleiding gekregen en gezellig gekletst. Ook belangrijk.

Dinsdagavond zijn we naar bokstraining gegaan. Beetje jammer dat we niet gingen boksen. Het was meer een warm-up cardio uurtje. Woensdagavond bij de jiu jiutsu hebben we echter het bewijs gezien dat ze wel degelijk tegen dingen aan mogen slaan. Volgende week dus nog maar een keer proberen.

Woensdag waren er twee operaties tegelijkertijd. Een keizersnee en een hysterectomie. Er was even wat consternatie en voor ik het wist, was ik 1e en Evi 2e assistent bij de keizersnee! Oi, operaties zijn dus toch leuk. Mocht weefsels mee open scheuren en klemmen vasthouden en baby's uit buiken duwen (maar hij had t gat geloof ik wat te klein gemaakt, want zelfs de dokter die erbij gehaald werd had er nogal wat moeite mee) en het gaat allemaal in een heel rap tempo met nogal wat grof geweld. Maar wel supergaaf om mee te maken. En ook ik heb mijn eerste paar hechtingen gedaan. Yes!

Woensdagmiddag werd er nog een te vroeg geboren kindje binnengebracht met een blind einde aan haar dunne darm. De volgende dag heb ik die samen met dr. Sansevero en zijn resident geopereerd.

Donderdagavond lekker op tijd naar bed en vrijdag weer heel de dag in de operatiekamer en in de delivery room. 's Avonds zijn we heerlijk uit eten geweest met dr. Ricardo en zijn vrouw Carol en dr. Cris. Ontzettend gezellig en een hele goede pasta gegeten! Dinsdag mogen we bij Ricardo en Carol een hopelijk net zo lekkere ceasar salad komen eten.

Vandaag (zaterdag) dus nog geen snot uitgevoerd, maar Raphael vroeg net of we een boottochtje over de rivier wilden gaan maken. Yes, dat willen we wel. Lekker wegbranden op het water. Aus der Zimmer!

Hopelijk gaan we morgen alsnog naar Venezuela, want de rest van de weekenden zijn als het goed is ook al volgepland.

Iedereen nog een fijne zaterdagavond en zondag en sterkte de komende school/werkweek :). Ik ga lekker baby's vangen!

Beijos!